Józef Sołtysik urodził się 1 grudnia 1885 r. we Lwowie jako syn znanego profesora gimnazjalnego (filologa klasycznego) Tomasza Sołtysika.Gimnazjum, a następnie studia medyczne ukończył w Krakowie uzyskując w 1912 r. tytuł doktora wszech nauk lekarskich. Rok później rozpoczął pracę jako sekundariusz szpitala św. Łazarza i lekarz Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w Krakowie.
W 1919 r. został powołany do Wojska Polskiego, gdzie jako kapitan i lekarz chirurg służył w 114 P.P. Ziemi Krakowskiej.
W l. 1921-1922 był dyrektorem szpitala w Iłży koło Radomia. Dyrektorem szpitala powiatowego i ordynatorem oddziału chirurgicznego w Wadowicach został mianowany w 1922 r. Funkcję tę pełnił do 1953 (z wyjątkiem II wojny światowej).
W okresie okupacji dr Sołtysik brał udział w tajnym nauczaniu m.in. jako przewodniczący Powiatowej Tajnej Komisji Oświaty i w akcji pomocy dla prześladowanych Polaków. Był członkiem komórki Armii Krajowej działającej w wadowickim szpitalu.
W okresie dwudziestolecia międzywojennego, za jego kadencji jako dyrektora wadowickiej lecznicy, budynek szpitala został zmodernizowany i rozbudowany.
Po przejściu na emeryturę dr Józef Sołtysik pracował do 1966 r. jako lekarz szkolny i kolejowy. Zmarł w 1973 r. w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Doktor posiadał bardzo wysokie kwalifikację, bo oprócz tytułu naukowego doktora nauk medycznych posiadał II stopień specjalizacji w zakresie chirurgii i specjalizacje w dziedzinie medycyny kolejowej.
Najmłodsza z jego córek, Barbara została znaną aktorką teatralną i filmową.
Inf. na podst. książki E. Kotowickiego, „Wadowiccy lekarze”, Wadowice 1966
Fot. z książki E. Kotowickiego, „Wadowiccy lekarze”, Wadowice 1966 oraz ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Wadowicach
