Galicyjskie Wadowice to szlak powstały w 2018 r., aby pokazać odwiedzającym Wadowice historię miejscowości w okresie zaborów. Szlak ma około 5 km długości i prowadzi przez 13 stanowisk. Miejsca te oznaczone są dwustronnymi tablicami, w kształcie sympatycznego pan w meloniku lub pani z kokiem, oraz szczegółowo opisane w przewodnikach i w aplikacji multimedialnej.
W wyniku rozbiorów państwa polskiego Wadowice od 1772 r. znajdowały się pod panowaniem austriackim przez następne 146 lat. Do przełomu XVIII i XIX w. były miastem o zabudowie drewnianej, liczącym ok. tysiąca mieszkańców. Większość z nich zajmowała się rolnictwem, rzadziej rzemiosłem czy handlem. Pozycja Wadowic, położonych z dala od najważniejszych szlaków komunikacyjnych, uległa zmianie w XIX w. za sprawą budowy szosy lwowsko-wiedeńskiej. Inwestycja ta uczyniła miasto nad Skawą ważnym punktem komunikacyjnym i strategicznym na mapie Galicji. W 1819 r. przeniesiono tutaj siedzibę dużego cyrkułu, a w ślad za tym ulokowano garnizon wojskowy, sąd obwodowy oraz gimnazjum. Wydarzenia te nadały ówczesnemu miastu nowe funkcje administracyjne, militarne i edukacyjne, które przyczyniły się do wzrostu jego prestiżu i rangi oraz ożywienia ekonomicznego. Czasy galicyjskie to także wzrost aktywności społecznej mieszkańców miasta. Na przełomie XIX i XX w. powstały tutaj liczne stowarzyszenia kształtujące życie kulturalne i naukowe. Procesy zachodzące w XIX w. doprowadziły do przekształcenia Wadowic w nowoczesne, europejskie miasto.