Frydrychowice pojawiają się w źródłach już w 1325 r. jako Wridrichowicz. Od połowy XIV w. aż do pocz. XVII w. należały do rodu rycerskiego, który od wsi przybrał nazwisko Frydrychowscy. Od XVII w. wieś była współwłasnością kilku rodzin szlacheckich. Do 1939 r. na terenie Frydrychowic istniały trzy dwory: Szwarcowizna, Leluchowszczyzna oraz Wielki Dwór. Do czasów obecnych dotrwał jedynie ostatni z wymienionych.
Wielki Dwór na pocz. XX w. należał do rodziny Łuszczkiewiczów. Jej przedstawicielami byli: Czesław Łuszczkiewicz - marszałek sejmiku powiatowego w Wadowicach oraz Marek Łuszczkiewicz – polityk ludowy i poseł do parlamentu w Wiedniu. Po II wojnie światowej cały majątek został upaństwowiony. W zabudowaniach dworskich urządzono szkołę, a z czasem obiekt bez należytej opieki zaczął niszczeć. Dawni właściciele próbowali go odzyskać, ale bezskutecznie.
Budynek Wielkiego Dworu znajduje się w południowej części wsi, w dolinie rzeki Frydrychówki. W jego pobliżu rozciąga się obszerny zespół rybnych stawów hodowlanych. Dziewiętnastowieczny drewniany budynek założono na planie prostokąta z sienią na osi. Wejście odznaczało się gankiem wspartym na słupach z dekoracją w postaci drewnianej kratownicy. W 2002 r. gmina Wieprz sprzedała dwór wraz z parkiem osobie prywatnej. Obiekt aktualnie jest postępującą ruiną.
Fot. Wielki Dwór we Frydrychowicach, pocz. XX w., fragm. pocztówki wydanej nakładem drukarni Fr. Foltina w Wadowicach, ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Wadowicach