Józef Herzog (1902-1983)

Urodził się w 1902 roku w Osieku koło Oświęcimia. W latach 1912-1914 uczęszczał do wadowickiego Gimnazjum. W tym samym czasie aktywnie działał w Pierwszej Drużynie Skautowej im. Stefana Żółkiewskiego w Wadowicach, która miała swoją siedzibę w budynku Powiatowej Kasy Oszczędności. Od 1915 r. żołnierz Legionów Polskich. Walczył między innymi w bitwie pod Jastkowem 31 lipca 1915 r., gdzie został ciężko ranny. Po powrocie na front uczestniczył w walkach na Wołyniu, gdzie ponownie go raniono. We  wrześniu  1917 r. wcielony do 56 pułku piechoty z Wadowic. Wysłano go do walki we Włoszech. Po zwolnieniu ze służby w związku z jego, dotychczas skutecznie ukrywaną, małoletnością, zamieszkał w okolicach Andrychowa. W listopadzie 1918 roku uczestniczył w przejmowaniu władzy od Austriaków w Andrychowie. Następnie walczył w wojnie polsko-ukraińskiej oraz z bolszewikami. Po zakończeniu wojen o granice II Rzeczypospolitej służył w Wojsku Polskim We wrześniu 1939 r. uczestniczył w wojnie obronnej przeciwko Niemcom. Walczył pod dowództwem generała Wiktora Thommée. Dostał się do niewoli niemieckiej. Drugą wojnę światową spędził w obozach jenieckich Rothenburgu, Braunschweig i II C Woldenberg. Po wojnie zamieszkał w Krakowie. Jesienią 1946 r. aresztowany i skazany na 9 lat za działalność w Zrzeszeniu Wolność i Niepodległość. W okresie PRL zainicjował pod Wawelem tajny Związek Legionistów Polskich. W dniu 15 listopada 1981 r. uczestniczył jako gość honorowy w uroczystości przywrócenia przed dawnymi koszarami Pomnika Poległych Żołnierzy 12 Pułku Piechoty Ziemi Wadowickiej. Zmarł w Krakowie w 1983 r. Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim.