Po raz pierwszy dwór w Kleczy został wspomniany przez Długosza w 2 poł. XV w. Według opisu z XVI w. był to budynek drewniany. Majątek obejmował również zabudowania folwarczne w postaci Domu Starego, obór, kuchni, stajni i stodół.
Obecny pałac powstał ok. 1850 r. i pierwotnie należał do Gustawa Gascha oraz Emila Dolcisza. Po II wojnie światowej majątek został rozparcelowany, a pałac stał się własnością Skarbu Państwa. W kolejnych latach jego wnętrza zamieniono na mieszkania dla pracowników Państwowego Ośrodka Maszynowego, który założono na terenie zespołu dworsko-folwarcznego.
Pałac jest zlokalizowany w północnej części wsi. Frontem skierowany jest w kierunku zachodnim. Jest to budowla, jednokondygnacyjna posiadająca dwa dwukondygnacyjne ryzality od frontu, wzniesiona na rzucie prostokąta. W wyniku późniejszych przebudów poddasze zaadaptowano na cele mieszkalne. Elewacje frontowe ryzalitów są rozłączone pilastrami w porządku jońskim. Fasada oraz elewacje boczne ryzalitów posiadają wydatne gzymsy z fryzem kostkowym. Okna pałacu posiadają dekoracyjne obramienia.
Od 1893 r. do wybuchu I wojny światowej w pałacu w Kleczy Dolnej działał ośrodek hodowli młodych koni dla potrzeb wojskowych, tzw. remontów. Nazwa ośrodka brzmiała: c.k. Fohlehof Klecza Dolna (Dwór/Zagroda/Hodowla Źrebiąt Klecza Dolna) - był to jedyny o tym profilu wojskowy zakład hodowlany w Galicji. W 1900 r. załoga ośrodka liczyła 43 żołnierzy.
Od 1993 r. pałac jest własnością prywatną.
Fot. Drewniane budynki gospodarcze kryte słomą – w tle widoczny pałac w Kleczy Dolnej. Fotografia z kolekcji rodziny Zapałowiczów (Fotografie z lat 1890-1910) w zbiorach Wadowickiej Biblioteki Publicznej, fot. udostępnione dzięki uprzejmości Muzeum Miejskiego w Wadowicach.